پلیمر تقویتشده با الیاف (FRP) یک ماده کامپوزیتی است که از یک ماتریس پلیمری تقویتشده با الیاف تشکیل شده است. این ماده همهکاره، استحکام و سختی الیاف - مانند الیاف شیشه، کربن یا آرامید - را با خواص سبکی و مقاومت در برابر خوردگی رزینهای پلیمری مانند اپوکسی یا پلیاستر ترکیب میکند. FRP به دلیل خواص مکانیکی استثنایی خود، از جمله نسبت استحکام به وزن بالا، دوام و انعطافپذیری در طراحی، کاربردهای گستردهای در صنایع مختلف دارد. کاربردهای رایج آن شامل تقویت سازه در ساختمانها، تعمیر پلها، قطعات هوافضا، قطعات خودرو، ساخت و ساز دریایی و تجهیزات ورزشی است. توانایی تطبیق کامپوزیتهای FRP با الزامات عملکردی خاص، آنها را به انتخابی ترجیحی در شیوههای مهندسی و تولید مدرن تبدیل کرده است.
۱. انتخاب الیاف: بسته به الزامات کاربردی، الیاف بر اساس خواص مکانیکی آنها انتخاب میشوند. به عنوان مثال، الیاف کربن استحکام و سختی بالایی دارند که آنها را برای کاربردهای هوافضا و خودرو مناسب میکند، در حالی که الیاف شیشه استحکام خوبی دارند و برای تقویت سازههای عمومی مقرون به صرفه هستند.
۲. مادهی زمینه: یک زمینهی پلیمری، که معمولاً به شکل رزین است، بر اساس عواملی مانند سازگاری با الیاف، خواص مکانیکی مطلوب و شرایط محیطی که کامپوزیت در معرض آن قرار میگیرد، انتخاب میشود.
۳. ساخت کامپوزیت: الیاف با رزین مایع آغشته شده و سپس به شکل دلخواه در میآیند یا به صورت لایه لایه در قالب قرار میگیرند. این فرآیند میتواند از طریق تکنیکهایی مانند لایهگذاری دستی، پیچاندن رشته، پالتروژن یا جایگذاری خودکار الیاف (AFP) بسته به پیچیدگی و اندازه قطعه انجام شود.
۴. پخت: پس از شکلدهی، رزین تحت عمل پخت قرار میگیرد که شامل یک واکنش شیمیایی یا اعمال گرما برای سخت و جامد شدن ماده کامپوزیت است. این مرحله تضمین میکند که الیاف به طور ایمن در ماتریس پلیمری پیوند خورده و یک ساختار قوی و منسجم تشکیل میدهند.
۵. پرداخت نهایی و پس از پردازش: پس از عملآوری، کامپوزیت FRP ممکن است تحت فرآیندهای تکمیلی اضافی مانند برش، سنبادهزنی یا پوشش قرار گیرد تا به سطح نهایی مطلوب و دقت ابعادی دست یابد.
از آنجایی که مدلها با فناوری SLA چاپ میشوند، میتوان آنها را به راحتی سنباده زد، رنگ کرد، آبکاری الکتریکی کرد یا با چاپ سیلک اسکرین چاپ کرد. برای اکثر مواد پلاستیکی، در اینجا تکنیکهای پسپردازش موجود است.